Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ερνέστο Λακλάου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερνέστο Λακλάου
Ο Ερνέστο Λακλάου το 2012.
Γέννηση6 Οκτωβρίου 1935 (1935-10-06)
Μπουένος Άιρες, Αργεντινή
Θάνατος13 Απριλίου 2014 (78 ετών)
Σεβίλλη, Ισπανία
Περίοδος20ος-21ος αιώνας
ΠεριοχήΔυτική Φιλοσοφία
ΣχολήΜεταμαρξισμός
Κύρια ΕνδιαφέρονταΛαϊκισμός, Ηγεμονία, Δημοκρατία
Αξιοσημείωτες ΙδέεςΚενό σημαίνον
ΕπιδράσειςΜαρξ, Μακιαβέλι, Γκράμσι, Λακάν, Φουκώ, Αλτουσέρ, Ράμος, Χόμπσμπαουμ, Ντεριντά
ΕπηρέασεΖίζεκ, Μπάτλερ, Κρίτσλι, Μάρτσαρτ, Σταυρακάκης, Νόρβαλ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ερνέστο Λακλάου (Ernesto Laclau, 6 Οκτωβρίου 1935 - 13 Απριλίου 2014) ήταν Αργεντινός αριστερός μεταμαρξιστής φιλόσοφος. Ίδρυσε και διηύθυνε για πολλά χρόνια το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Ιδεολογία και ανάλυση λόγου» (Ideology and Discourse Analysis) στο Πανεπιστήμιο του Έσσεξ[1]. Σύντροφός του ήταν η θεωρητικός και φιλόσοφος Σαντάλ Μουφ. Ανήκει στο θεωρητικό ρεύμα του μεταδομισμού.

Έχει ιδιαίτερη επιρροή στην αριστερή σκέψη, καθώς θεωρείται ένας από τους ιδεολογικούς καθοδηγητές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ποδέμος[2]. Επίσης, ο Λακλάου ήταν δάσκαλος του Γιάνη Βαρουφάκη[3].

Κριτική στον παραδοσιακό μαρξισμό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λακλάου άσκησε κριτική στον παραδοσιακό μαρξισμό, καθώς θεωρούσε πως δεν αποτελεί κατάλληλο εργαλείο για την ανάλυση του σύγχρονου κόσμου. Επιχείρησε να υπερβεί τις παθογένειες του οικονομικού και ταξικού αναγωγισμού, στοιχεία που σύμφωνα με τον ίδιο διαπερνούν το σύνολο της μαρξικής και μαρξιστικής θεωρίας.

Από κοινού με την Σάνταλ Μουφ, στο έργο τους Ηγεμονία και Σοσιαλιστική Στρατηγική εισηγούνται μια αναθεωρημένη εκδοχή της γκραμσιανής θεωρίας της ηγεμονίας.

Θεώρηση του λαϊκισμού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λακλάου είναι ιδιαιτέρως γνωστός για τη θεωρία του για τον λαϊκισμό. Θεωρούσε, δηλαδή, πως δεν είναι ένας όρος που έχει a priori θετικό ή αρνητικό πρόσημο, αλλά αξιολογείται στην πορεία[4]. Ο Λακλάου αξιολογούσε θετικά τον αριστερό λαϊκισμό[5] και αρνητικά τον δεξιό λαϊκισμό, φέρνοντας το παράδειγμα της δικτατορίας του Περόν στην Αργεντινή, που αποτελούσε και προσωπικό του βίωμα.

Βιβλία στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (1987) Πολιτική και ιδεολογία στη μαρξιστική θεωρία: Καπιταλισμός, λαϊκισμός, φασισμός
  • (1997) Για την επανάσταση της εποχής μας
  • (2021) Ηγεμονία και Σοσιαλιστική Στρατηγική . Προς μια ριζοσπαστική δημοκρατική πολιτική.

Άρθρα στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]